Το Πάντα δεν μπορούσε να επιτρέψει στη Μια Φορά να ζεί στο βασίλειό του, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι το Πάντα δεν θα ήταν πια βασιλιάς, γιατί όταν υπάρχει η μια φορά τότε δεν μπορεί να υπάρχει και το για πάντα.
Αλλά και το Ποτέ, επίσης, δεν μπορούσε να επιτρέψει στην Άλλη Φορά να ξαναεμφανιστεί στο βασίλειό του, γιατί το ποτέ δεν μπορεί να συνυπάρξει με καμία φορά, πολύ δε περισσότερο αν αυτή η φορά είναι μια άλλη φορά.
Έτσι η Μία και η Άλλη Φορά περνούσαν το καιρό τους ενοχλώντας κι εκνευρίζοντας αρκετές φορές το Πάντα και το Ποτέ. Μέχρι που κάποτε το Πάντα τις άφησε στην ησυχία τους για πάντα και το Ποτέ δεν τις ξαναενόχλησε ποτέ. Και απο τότε η Μία και η Άλλη Φορά περνάνε τον καιρό τους με παιχνίδια, ξανά και ξανά.”Τι βλέπεις να φορώ;” ρωτάει η Μία Φορά και η Άλλη Φορά απαντάει “Αφού δεν βλέπεις τι φοράς;”
Κι έτσι ζούνε ευτυχισμένες τις πιο πολλές φορές! Και πάντα είναι η Μία και η Άλλη Φορά και ποτέ δεν διάλεξαν να γίνουν οι Μερικές Φορές.
Καμιά φορά είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις ανάμεσα στη μία και στην άλλη φορά.
Ποτέ δεν χρειάζεται να λες Πάντα (εντάξει… ίσως καμια φορά)
Τα “Πάντα” και τα “Ποτέ” τα επιβάλλουν αυτοί “από τα πάνω”, αλλά από τα κάτω εμφανίζονται “οι ενοχλητικές” Μία Φορά και Άλλη Φορά, που καμια φορά είναι ένας τρόπος για να ονομάζεις τους “διαφορετικούς” ή τους “περίεργους”.
Ποτέ δεν θα ξαναγράψω τέτοια ιστορία, κι εγώ πάντα τηρώ αυτό που λέω (εντάξει… καμια φορά όχι)
Μετάφραση Jaquou Utopie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου